Interview Eva Lechner
Hoi Eva. Kan je u even voorstellen?
Hallo. Mijn naam is Eva Lechner. Ik kom uit Zuid-Tirol in Italië. Ik ben 30 jaar en ik ben een professionele mountainbiker en veldrijdster.
Hoe ben je in het wielrennen terecht gekomen?
Ik heb altijd al interesse gehad in wielrennen. Vroeger als kind keek ik naar de Ronde van Frankrijk en de Giro d'Italia samen met mijn vader, maar wist helemaal niets van mountainbike wedstrijden. Wanneer ik 16 was wilde ik eindelijk een nieuwe fiets kopen aangezien ik alleen maar fietste op een oudere fiets van mijn zus. Ik kreeg een zomerbaan en begon te sparen. In een fietsenwinkel leerde ik een coach kennen van een lokale mountainbikeclub. Hij nodigde me uit voor een training en om daarna met het team een wedstrijd te gaan rijden. Ik was zo blij. Ik nam de uitnodiging aan en begon al snel aan mijn eerste wedstrijd. Ik vond het meteen erg leuk en ik realiseerde mij dat ik mijn sport gevonden had. 8 jaar later begon ik met veldrijden.
Wat vind je het allerleukste aan veldrijden en mountainbike?
Ik hou van off-road disciplines omdat het niet alleen fysiek maar je ook technisch bekwaam moet zijn. Het is een combinatie van uithouding en techniek. Ik geniet van deze uitdaging omdat dit het veel interessanter en leuker maakt.
Ik vermoed dat de combinatie veldrijden en mountainbike niet gemakkelijk is?
Nee, het is niet gemakkelijk. En dat is de reden waarom ik niet in staat ben om het hele cyclocross seizoen te rijden. Normaal begin ik eind november en ga ik door tot en met het wereldkampioenschap alvorens ik mijn aandacht terug op het mountainbiken zet, dat momenteel mijn belangrijkste discipline is en de belangrijkste focus in mijn ploeg. Maar ik ben in staat om deel te nemen aan de grootste cyclocrosswedstrijden en dat is geweldig. Maar ik moet er voor zorgen dat ik genoeg rust heb tussen de twee seizoenen.
Je won al meermaals verscheidene grote wedstrijden in je wielercarrière (Europees kampioen, Italiaans kampioen, Wereldbekers, etc,...) Is er een speciale overwinning die je nooit zal vergeten?
Al mijn overwinningen in grote wedstrijden waren speciaal. Ik denk dat mijn eerste MTB wereldbeker in 2010 en mijn eerste cyclocross wereldbeker in 2014 overwinningen zijn die voor mij de mooiste levendige herinneringen zullen blijven.
In 2008 en 2012 was je gekwalificeerd voor de Olympische Spelen in Beijing en in Londen. Wat was jou ervaring van de Olympische Spelen?
De Olympische Spelen zijn een belangrijke gebeurtenis en het is bijna onmogelijk voor te stellen hoe het is zonder daadwerkelijk daar te zijn. Het is echt een onvergetelijke ervaring. Echter, de Olympische Spelen in Londen was eigenlijk mijn grootste teleurstelling in mijn carrière. Hoewel ik er geen goede herinneringen aan heb overgehouden was het toch een geweldige ervaring geweest.
Wat kies je. Het winnen van een gouden medaille op het wereldkampioenschap veldrijden of een gouden medaille op de Olympische Spelen in het mountainbike?
Beide! Ik denk dat een Olympisch kampioen vooral bijzonder is omdat de Olympische Spelen om de 4 jaar plaats vinden, terwijl het WK elk jaar doorgaat. Maar het spreekt vanzelf dat het winnen van beide fantastisch zou zijn.
Wat is je doel voor de Olympische Spelen 2016 in Rio?
Ik hoop een medaille te winnen.
Na zoveel jaren fietsen op het allerhoogste niveau, is het niet moeilijk om steeds gemotiveerd en 100% gefocused te blijven in de wielersport? Tenslotte fiets je toch al jaren op het allerhoogste niveau.
Niettemin dat ik erg van mijn sport hou is het niet altijd gemakkelijk om gemotiveerd te blijven en eerlijk gezegd wordt het elk jaar steeds moeilijker. Echter wanneer je goede resultaten begint te rijden, komt de motivatie wel altijd terug, wat geweldig is.
Wat was je grootste ontgoocheling in je sportcarrière?
De Olympische Spelen in Londen. Ik heb het daarna zeer moeilijk gehad.
Je geloof in Jezus Christus is voor jou ook belangrijk. Kan je daar wat meer over vertellen?
Mijn geloof in Jezus is heel belangrijk voor mij. Ik ben een christen en ik geloof dat Jezus stierf aan het kruis om te boeten voor mijn zonden en die van de hele mensheid. De bijbel leidt mijn leven. Mijn relatie met God is belangrijk om te zorgen voor een goede balans, zowel in mijn dagelijks leven als in mijn sportcarrière.
Bezoek je regelmatig een kerk en is het een katholieke kerk?
Ik ga naar de kerk maar niet naar een katholieke kerk (niet rooms-katholiek). Onze kerkdiensten zijn net zoals die in het Nieuwe Testament beschreven staan in de bijbel.
Geloof je dat God je dit fietstalent heeft gegeven?
Ja absoluut. Ik zie mijn fietscarrière als een geschenk van God. Ik fiets voor Zijn glorie!
Praat je soms met je collega's over het geloof? Zoja, hoe reageren ze daarop?
Ja, soms praat ik met andere rijdsters over mijn geloof. Sommige zijn erg geïnteresseerd en stelen vragen hierover. Anderen reageren er niet op, maar ze respecteren wel mijn standpunten.
Kan je door je geloof een verschil maken in je sport?
Ik zal niet elke wedstrijd winnen door mijn geloof, maar ik geloof dat God mij steeds helpt, vooral in de meest moeilijke situaties. Hij geeft mij de kracht om de finish te halen. Ik ben er van overtuigd dat Hij mij nooit meer teleurstellingen en tegenslagen zal geven dan dat ik zal aankunnen.
En als ik win, dan dank ik Hem voor het mogelijke.
Heb je door een ervaring de aanwezigheid van God gevoeld op training of in wedstrijd?
Ja. Net na de Olympische Spelen in Londen. Na mijn ontgoochelde uitslag was ik zo teneergeslagen dat ik niet goed meer kon eten. Ik werd al vlug erg zwak. De MTB wereldkampioenschappen waren vijf weken na de Olympische Spelen. Ik raakte twee weken geen fiets aan om te herstellen, maar ik had moeite om mijn trainingen te hervatten omdat ik me zo zwak voelde. Ik begon te bidden en vroeg aan God of Hij mij de kracht wilde geven die ik nodig had voor het wereldkampioenschap. Ik bad voor meer vechtlust zodat ik kon zien wat ik er zou van gaan maken in een moeilijke periode. Op het wereldkampioenschap zelf wonnen we goud en versloegen we Frankrijk in de sprint.
In de individuele wedstrijd kende ik een goede start. Na anderhalve ronde reed ik op een tweede plaats in een kopgroep van vier. Toen viel ik zwaar tijdens een afdaling en kon ik maar traag opstaan. Eens terug vertrokken reed ik rond de 30ste plaats. Een ronde later vond ik terug mijn ritme en ik vloog op mijn fiets. Ik passeerde mijn concurrenten één voor één tot ik ongeveer 20 seconden van de derde plaats reed. Ik vloog en voelde geen pijn. Helaas crashte ik in de laatste ronde opnieuw en eindigde ik op een 14de plaats.
Uiteraard was ik ontgoocheld. Ik voelde me zo goed dat ik voor de wereldtitel aan het vechten was, maar ik was ook zo gelukkig dat mijn gebed werd beantwoord. Ik had terug de kracht en de vechtIust op de wedstrijddag. Ik vocht als een leeuw.
Is er een bijbelvers, quote of een christelijke film of lied dat belangrijk voor je is?
Jesaja 40: 28-31
Facing the Giants (Film)
Als je nog een wens had, wat zou dat dan zijn?
Ik zou graag zien dat veel meer mensen in Jezus Christus gaan geloven en gered worden van de eeuwige dood.